Dwangneurose behandeling
Smetvrees duikt regelmatig op in de media. Smetvrees draait om de angst om besmet te raken of een ander te besmetten. De term wasdrang wordt ook weleens gebruikt. Iemand met smetvrees kan urenlang douchen.Sommige patienten zijn bang om zelf besmet te raken. De andere patient heeft juist angst om de ander te besmetten. Het veelvuldig en langdurig wassen is een manier om dit tegen te gaan. Vanzelfsprekend is de angst overdreven. Maar voor de patient zijn de dwanghandelingen van levensbelang. Vaak zit de angst dieper. Namelijk het gevoel om de controle te verliezen. Hieromheen hebben zich allerlei overtuigingen ontwikkeld. Zo zal bestek gebruiken van een ander ervoor kunnen zorgen dat hij of zij besmet raakt. In werkelijkheid is die kans natuurlijk erg klein.
Bij de behandeling van smetvrees wordt er in de regel gekozen voor exposure en responspreventie. De situaties waar de patient zoveel angst voor heeft moeten daarbij worden ondergaan. Bijvoorbeeld trapleuningen vanaf nu wel gebruiken en handen niet wassen na iemand een hand gegeven te hebben. Zo zal de patient zien dat er ook zonder dwanghandelingen niet ernstigs zal gebeuren.
In een angsthierarchie worden de moeilijke situaties opgesomd. Als eerst wordt de minst lastige situatie ondergaan. De meest moeilijke situatie wordt bewaard voor het eind. Zo leert de patient de dwanghandelingen af.
Men kan de behandeling van smetvrees uitbreiden met medicatie. In het geval dat met exposure en responspreventie niet de gewenste resultaten worden behaald, kan medicatie een uitkomst bieden. Het kan ook zijn dat de patient de voorkeur heeft voor medicatie.
